Herkese Merhaba,
Tolstoy’un bisikleti diye bir kavram vardır, bilir misiniz? Benim epey geç karşılaştığım ve hatta deneyimleyerek öğrendiğim bu kavram; hiçbir şey için geç kalmadığını ve öğrenmenin yaşının olmadığını ifade ediyor. Yani aslında sen istersen yapamayacağın hiçbir şey yok demek gibi bir şey 😊
Lev Tolstoy 67 yaşında bisiklet sürmeyi öğrenmiş, ne motivasyon ama! Peki neden bu kadar geç bir yaşta bisiklet sürmeye kalkışmış ve ilginç olan da bu kalkışması nasıl olumlu sonuçlanmış?
Tolstoy 67 yaşında iken 7 yaşındaki küçük oğlunu kaybetmiş ve bu tarif edilemez acıyı yaşarken Moskova Bisiklet Sevenler Derneği kendisine soylu ve yeni akımlara yön veren bir kişiliği olduğu için bir bisiklet armağan etmiş. Tolstoy da tuttuğu yasa eşlik etmesi için bir uğraş edinmek istemiş ve Moskova’daki evinin bahçesinde düşe kalka bisiklet sürmeyi öğrenmiş. Bisiklet sürmeyi öğrenmekle kalmamış aslında, çok da sevmiş. Bisiklet sürmeyi öğrenme edimi, acısını dindirmese de kendisini meşgul edecek bir uğraş olmuş. İşte Tolstoy’u 67 yaşında bisiklet sürmeye teşvik eden motivasyon yaşadığı bu acı olmuş. Dalga geçilme ihtimalini umursamadan, dengesini bulmakta yaşadığı zorluklara gülerek ve hissettiği yoğun istekle asla pes etmemiş ve bisiklet sürmeyi öğrenmiş.
Tolstoy’u görenler “yüzünde yoğun bir konsantrasyon ifadesi ile bisiklet sürerdi.” demişler. Tolstoy, yapmak istediği şeye odaklanarak hem başarılı olmuş hem de dikkatini yaşadığı acıdan yeni bir şey öğrenmeye adamış.
Bence bu cesaret hepimize ilham vermeli..
- Hiçbir şey için geç değildir!
- Eğer gerçekten istersek yapabiliriz!
- Yaşadığımız acıları bahane etmek yerine yeni uğraşlar ile acılarımızla başa çıkabiliriz!
Bir şeyler için geç kaldığınızı düşündüğünüzde, insanlar ne der diye içinizden geçirdiğinizde, yeterli potansiyele sahip olmadığınızı hissettiğinizde Tolstoy’un bisikletini aklınıza getirin. Sizi ayağa kaldıracağına eminim…
Her geçen gün ölmeden önce yapılacaklar listenizden en az bir maddenin azalması dileğimle,
Sevgiler.
0 yorum